Laatste bericht vanuit Tanzania
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Marjorie
01 April 2007 | Tanzania, Same
Hallo allemaal,
Dit zal inderdaad wel de laatste keer zijn dat ik vanuit Tanzania iets op de website zet. Het is ruim een maand geleden en inmiddels heb ik al weer heel wat nieuwe ervaringen gehad. Ik zal proberen een beetje aan te sluiten bij waar ik gebleven was. Eerst over het werk. De patientendossiers!!!!! Wel wel, ben benieuwd hoe dit uiteindelijk zal gaan lopen. De evaluatie heeft niet zo erg veel opgeleverd, behalve dan dat eigenlijk iedereen erg enthousiast is. Er was weinig , liever gezegd geen commentaar. Nu een maand later is het hopelijk zover dat ze het van mij kunnen overnemen. Ik heb instructies gegeven hoe de files in elkaar te nieten en te distribueren. Loopt nog niet zoals het zou moeten, maar ik heb nog een week om dit te begeleiden. Ook wat betreft het invullen ervan. Ik heb gemerkt dat veel papieren niet gebruikt worden, terwijl men wel zegt dat het erg zinvol is. ook de medicijnkaart wordt verkeerd gebruikt. m.n door de medical attendens. Daarom ga ik woensdag een uitleg geven voor alle verpl. en med attendens. Ben erg beniewd naar de opkomst. Heb het uitgebreid aangekondigd op de informatieborden op alle afdelingen in het Swahili. De kast voor de operatiekamer staat sinds afgelopen woensdag op zijn plaats. Het heeft wel weer de nodige problemen opgeleverd om deze vanuit Moshi naar het ziekenhuis te krijgen. Even voor de werkgroep: ik heb getracht de cijfers van de opnames en OPD bezoeken te bemachtigen, is tot nu toe nog niet gelukt, ga dit volgende week maar weer proberen. De boor van de tandarts werkt nu goed, ik denk dat de problemen samenhangen met het waterprobleem in Same. En dat dit een probleem is, is zeker. Sinds 2 weken is er weer water in heel Same. Daarvoor was een groot gedeelte zonder water, ook het ziekenhuis. Dit hielt in dat er ook geen operaties plaats konden vinden en er patienten naar het KCMC overgeplaatst moesten worden. En dit kan dan alleen maar als er petrol is voor de ambulance. Dit moet dan ook weer gecombineerd kunnen worden met het ophalen van bv. medicijnen. Helaas is de organisatie hiervan niet eenvoudig en is er ook hierdoor weer een patient overleden. Gewoon omdat ze niet op tijd geopereerd kon worden. Trieste realiteit! Wat betreft het management moet er in Tanzania wel heel wat veranderen, denk ik. Afgelopen week heb ik nog een korte presentatie gegeven over reanimatie van de pasgeborene. Ook dit werd goed ontvangen.Ik merk dat ik in het ziekenhuis een beetje klaar ben. Begin mijn werk ook echt te missen. Patientenzorg is hier toch echt wel heel anders dan thuis. Alhoewel ik wel denk dat er best wel het een en ander kan veranderen, maar dat gaat niet zo een twee drie. Er wordt op een bepaalde manier hard gewerkt, maar ook weer niet. Moeilijk uit te leggen als je het niet aan de lijve ondervind. Al met al, het wordt tijd om naar huis te gaan, in ieder geval een break om weer even te kunnen zijn in een omgeving waar organisatie een belangrijk onderdeel is van het werk. Merk dat ik soms een beetje moe ben van het niet vooruit kijken en het nut te zien van organiseren en verantwoordelijkheden dragen.
Gelukkig heb ik prive ook nog het een en ander kunnen doen. Het weekend in Chome was heel mooi. We waren op een plek in de bergen met een grandioos uitzicht op de Maasaisteppe en hebben heerlijk gewandeld. Ben inmiddels ook op safari geweest. Heb Tarangiri bezocht, de Ngorogoro krater en Lake Manyara. Drie heel verschillende nationaalparken en alle drie ontzettend mooi. Heel veel vogels in allerlei kleuren en natuurlijk de olifanten, giraffen, nijlpaarden, gnoes, buffels, zebra's, impala's, leeuwen (op een afstandje) de neushoorn en zelfs een luipaard ( een stukje luipaard, zijn kop) Ik ben ook nog een weekend naar Ruvu Muungano geweest. Hier is ook een dispenserie en ik heb daar een vrijdag gewerkt. Op de polikliniek voor zwangeren. Er komen hier voornamelijk maasaivrouwen, in de leeftijd van 13 tot 40 jaar. De zaterdag ben ik met de drie co ass. uit Groningen naar de verschillende Boma's op de Maasaisteppe geweest, echt heel bijzonder zoals de mensen hier leven. Helemaal afgezonderd van de buitenwereld, zonder vervoer. Er komt vaak maar een keer per dag een jeep of pickup. We zijn ook de Ruvu rivier overgestoken in een boomstammenboot. Heel wiebelig, moesten goed stil zitten, want omkiepen is echt link, er zitten krokodillen in die rivier, brrrrrr.
Nog een ander weekend. Ik ben er veel op uit geweest, omdat het in de diosese erg saai is in de weekenden. Met Renate was ik uitgenodigd bij Rocky en Iringa Mtuithuyis, on Marangu, vlak bij de kilimanjaro. Zijn bij de waterval geweest, en naar het "museum" en naar de lokale bar, leuk hoor, echt tussen de bevolking en bij de mensen thuis. Geen hotels, maar slapen in de huiskamer die ze voor de gelegenheid ingericht hadden als slaapkamer. Dit weekend ben ik dus in Arusha om gedag te zeggen tegen Vivienne. Dan merk je dat het hier wel heel anders is dan in de kleinere steden en dorpjes. Veel meer mzungu en dus ook veel meer mzungu plaatsen. Met westers eten enzo. Ook wel weer lekker. Okee, nog een week echt Tanzania. Leuk!!! Maandag naar Kisewanie, naar het visproject kijken van sister Honorata en de overige dagen in het ziekenhuis. Volgend weekend is het pasen en zijn we ( de co's uit Groningen, Renate en ik) uitgenodigd in Ishinde op eerste paasdag. Waarschijnlijk geen verstopte en gekleurde eieren, maar pasen op z'n Tanzaniaans. Leuk om dit ook nog mee te maken. Helaas kan ik geen foto's meesturen, ben mijn kabel vergeten. Ik probeer om dit volgende week bij Renate nog even te doen, maar weet niet of het lukt.
Oke, dag lieve mensen allemaal tot heel gauw weer ( nog maar 9 dagen)Ik moet zeggen dat ik met gemengde gevoelens uitkijk naar mijn terugkeer naar Nederland. Zal blij zijn om jullie allemaal weer te zien, maar weet ook dat ik Afrika zal missen.
Salamia Marjorie
Dit zal inderdaad wel de laatste keer zijn dat ik vanuit Tanzania iets op de website zet. Het is ruim een maand geleden en inmiddels heb ik al weer heel wat nieuwe ervaringen gehad. Ik zal proberen een beetje aan te sluiten bij waar ik gebleven was. Eerst over het werk. De patientendossiers!!!!! Wel wel, ben benieuwd hoe dit uiteindelijk zal gaan lopen. De evaluatie heeft niet zo erg veel opgeleverd, behalve dan dat eigenlijk iedereen erg enthousiast is. Er was weinig , liever gezegd geen commentaar. Nu een maand later is het hopelijk zover dat ze het van mij kunnen overnemen. Ik heb instructies gegeven hoe de files in elkaar te nieten en te distribueren. Loopt nog niet zoals het zou moeten, maar ik heb nog een week om dit te begeleiden. Ook wat betreft het invullen ervan. Ik heb gemerkt dat veel papieren niet gebruikt worden, terwijl men wel zegt dat het erg zinvol is. ook de medicijnkaart wordt verkeerd gebruikt. m.n door de medical attendens. Daarom ga ik woensdag een uitleg geven voor alle verpl. en med attendens. Ben erg beniewd naar de opkomst. Heb het uitgebreid aangekondigd op de informatieborden op alle afdelingen in het Swahili. De kast voor de operatiekamer staat sinds afgelopen woensdag op zijn plaats. Het heeft wel weer de nodige problemen opgeleverd om deze vanuit Moshi naar het ziekenhuis te krijgen. Even voor de werkgroep: ik heb getracht de cijfers van de opnames en OPD bezoeken te bemachtigen, is tot nu toe nog niet gelukt, ga dit volgende week maar weer proberen. De boor van de tandarts werkt nu goed, ik denk dat de problemen samenhangen met het waterprobleem in Same. En dat dit een probleem is, is zeker. Sinds 2 weken is er weer water in heel Same. Daarvoor was een groot gedeelte zonder water, ook het ziekenhuis. Dit hielt in dat er ook geen operaties plaats konden vinden en er patienten naar het KCMC overgeplaatst moesten worden. En dit kan dan alleen maar als er petrol is voor de ambulance. Dit moet dan ook weer gecombineerd kunnen worden met het ophalen van bv. medicijnen. Helaas is de organisatie hiervan niet eenvoudig en is er ook hierdoor weer een patient overleden. Gewoon omdat ze niet op tijd geopereerd kon worden. Trieste realiteit! Wat betreft het management moet er in Tanzania wel heel wat veranderen, denk ik. Afgelopen week heb ik nog een korte presentatie gegeven over reanimatie van de pasgeborene. Ook dit werd goed ontvangen.Ik merk dat ik in het ziekenhuis een beetje klaar ben. Begin mijn werk ook echt te missen. Patientenzorg is hier toch echt wel heel anders dan thuis. Alhoewel ik wel denk dat er best wel het een en ander kan veranderen, maar dat gaat niet zo een twee drie. Er wordt op een bepaalde manier hard gewerkt, maar ook weer niet. Moeilijk uit te leggen als je het niet aan de lijve ondervind. Al met al, het wordt tijd om naar huis te gaan, in ieder geval een break om weer even te kunnen zijn in een omgeving waar organisatie een belangrijk onderdeel is van het werk. Merk dat ik soms een beetje moe ben van het niet vooruit kijken en het nut te zien van organiseren en verantwoordelijkheden dragen.
Gelukkig heb ik prive ook nog het een en ander kunnen doen. Het weekend in Chome was heel mooi. We waren op een plek in de bergen met een grandioos uitzicht op de Maasaisteppe en hebben heerlijk gewandeld. Ben inmiddels ook op safari geweest. Heb Tarangiri bezocht, de Ngorogoro krater en Lake Manyara. Drie heel verschillende nationaalparken en alle drie ontzettend mooi. Heel veel vogels in allerlei kleuren en natuurlijk de olifanten, giraffen, nijlpaarden, gnoes, buffels, zebra's, impala's, leeuwen (op een afstandje) de neushoorn en zelfs een luipaard ( een stukje luipaard, zijn kop) Ik ben ook nog een weekend naar Ruvu Muungano geweest. Hier is ook een dispenserie en ik heb daar een vrijdag gewerkt. Op de polikliniek voor zwangeren. Er komen hier voornamelijk maasaivrouwen, in de leeftijd van 13 tot 40 jaar. De zaterdag ben ik met de drie co ass. uit Groningen naar de verschillende Boma's op de Maasaisteppe geweest, echt heel bijzonder zoals de mensen hier leven. Helemaal afgezonderd van de buitenwereld, zonder vervoer. Er komt vaak maar een keer per dag een jeep of pickup. We zijn ook de Ruvu rivier overgestoken in een boomstammenboot. Heel wiebelig, moesten goed stil zitten, want omkiepen is echt link, er zitten krokodillen in die rivier, brrrrrr.
Nog een ander weekend. Ik ben er veel op uit geweest, omdat het in de diosese erg saai is in de weekenden. Met Renate was ik uitgenodigd bij Rocky en Iringa Mtuithuyis, on Marangu, vlak bij de kilimanjaro. Zijn bij de waterval geweest, en naar het "museum" en naar de lokale bar, leuk hoor, echt tussen de bevolking en bij de mensen thuis. Geen hotels, maar slapen in de huiskamer die ze voor de gelegenheid ingericht hadden als slaapkamer. Dit weekend ben ik dus in Arusha om gedag te zeggen tegen Vivienne. Dan merk je dat het hier wel heel anders is dan in de kleinere steden en dorpjes. Veel meer mzungu en dus ook veel meer mzungu plaatsen. Met westers eten enzo. Ook wel weer lekker. Okee, nog een week echt Tanzania. Leuk!!! Maandag naar Kisewanie, naar het visproject kijken van sister Honorata en de overige dagen in het ziekenhuis. Volgend weekend is het pasen en zijn we ( de co's uit Groningen, Renate en ik) uitgenodigd in Ishinde op eerste paasdag. Waarschijnlijk geen verstopte en gekleurde eieren, maar pasen op z'n Tanzaniaans. Leuk om dit ook nog mee te maken. Helaas kan ik geen foto's meesturen, ben mijn kabel vergeten. Ik probeer om dit volgende week bij Renate nog even te doen, maar weet niet of het lukt.
Oke, dag lieve mensen allemaal tot heel gauw weer ( nog maar 9 dagen)Ik moet zeggen dat ik met gemengde gevoelens uitkijk naar mijn terugkeer naar Nederland. Zal blij zijn om jullie allemaal weer te zien, maar weet ook dat ik Afrika zal missen.
Salamia Marjorie
-
01 April 2007 - 10:38
Anja:
Lieve Marjorie,
Eindelijk weer een bericht op je site, ik dacht al dat je helemaal "verafrikaanst"was en alle Tilburgers was vergeten. Maar dat is gelukkig niet zo. Je hebt toch heel veel meegemaakt de afgelopen maanden, veel gezien en heel veel indrukken op gedaan. Jammer dat jouw daadkrachtige optreden toch niet helemaal geleid heeft tot het door jouw gewenst resultaat. Ik heb de indruk dat je daarvoor veel langer daar zou moeten zijn om daadwerkelijk veranderingen aan te brengen. Geweldig lijken mij die safari's en trouwens het leven daar. Zoveel anders dan hier, dus ik denk dat je inderdaad ook dat alles toch gaat missen. Maar je zult vast uitkijken om je familie en de rest weer te zien. Kun je mooi een foto
avond organiseren, want je zult wel heel veel foto's hebben, denk ik.
Achteraf kun je toch ook weer zeggen "time flies", het is wel heel hard gegaan. Geniet nog van alle dingen die komen gaan en we zien je weer snel terug in het Tilburgse. Alvast een hele goede thuisreis.
Lieve groetjes Anja en de rest van de familie.
-
01 April 2007 - 11:20
Ingrid:
Ha lieve zus, ik kijk ook uit naar je terugkeer. Níet met gemengde gevoelens, maar met trots, liefde en een beetje afgunst. Je hebt het toch maar mooi meegemaakt allemaal! Ik verlang naar je verhalen, je foto's en naar jou zelf. Goeie reis voor straks, na het Tanzaniaanse Pasen.
Dikke kus, Ingrid -
01 April 2007 - 16:02
Mama, :
Weer met plezier alles gelezen. Voor mij is het net of ik een hoofdstuk van een boek aan het lezen ben.Dit zal inderdaad wel het laatste zijn.Over een goede week kun je het weer vertellen maar zoals je ergens in je brief ook schrijft, dit is iets wat je alleen maar kunt ervaren en JIJ hebt dat meegemaakt!!!
Marjorie, bij deze een goede reis en tot ziens in Nederland !! Veel liefs, mama -
01 April 2007 - 17:46
Lieke En Chantal:
Jamboooo Marjorie,
Het blijft toch allemaal zo herkenbaar alles wat je hebt meegemaakt en Lieke verlangt enorm naar haar afrikaanse avontuur en jouw verhalen.
Voor jou begint de tijd nu echt te korten. Klopt het dat je idd al eerder terug komt naar Nederland? Wij dachten dat je pas de 15e zou aankomen.
Lijkt logisch dat je gemengde gevoelens hebt bij het terugkomen, maar naar 5 maanden Afrika zul je door veel mensen weer met open armen ontvangen worden.
Marjorie, geniet nog even van de laatste werkzaamheden aldaar en hopelijk hou je aan deze tijd een prachtige herinnering over!
Alvast een hele goede reis toegewenst!
Groetjes Chantal en Lieke -
02 April 2007 - 07:09
Miranda:
hoi marjorie,
zo, je bent er een einde aan het breien, dat zal misschien nog niet meevallen, om nog effe gauw dit of dat nog af te ronden, maar afscheid is altijd moeilijk. Ik kan me voorstellen dat je daar nu ook even klaar bent, want dingen hebben de tijd nodig en van zo dichtbij zie je natuurlijk ook niet altijd de veranderingen. Ik ben benieuwd of ze nog een feestje voor je bouwen, want daar zijn ze wel goed in hoor! Doe ze allemaal nog een keer de groetjes van mij en ik zie jou binnenkort op de vergadering. Een hele goede reis terug!
miranda. -
02 April 2007 - 10:35
Ivonne:
Dag Marjorie,
Allereerst heel veel groeten van iedereen die op Paul's verjaardag was. Iedereen is erg benieuwd naar je reisverhalen. We vinden het ook wel tijd dat je terugkomt, want we missen je. Sluit het goed af en tot snel
XX Ivonne
-
02 April 2007 - 16:02
Karen:
Tot snel mam!
xxx -
02 April 2007 - 21:52
Jeannette:
Hoi Marjorie, Wat een verhaal, toch hoor ik ook weer dingen die herkenbaar zijn vanuit de Oekraïne wat zijn wij dan vooruitstrevend. Het heeft hier in ieder geval niet stilgestaan met de vooruitgang. Als we de aansluitingen hadden stonden de couveuses al naast het bed van de moeder, je komt nog voor verrassingen te staan als je terug komt maar dat is ook weer leuk. Geniet nog van je laatste dagen en een hele goede terugreis. -
03 April 2007 - 10:46
Cristel:
Hoi Marjorie,
Even vanuit mezelf bekeken: nu is het wel lang genoeg geweest. Tot volgende week!!! -
03 April 2007 - 16:51
Loes:
Hoi Marjorie,
Toch nog een verhaal, gelukkig. Geniet van de laatste dagen....al ben je er 'klaar' mee, je zult het wel gaan missen. Een hele goede terugreis gewenst en ik zie je op de neo, want daar sta ik nu! Groetjes!
Loes -
05 April 2007 - 14:40
Eveline:
Hoi Marjorie,
Wat een avonturen he. Ooit gedacht dat je dat zo mee zou maken? Geniet er nog maar even van, want je komt(gelukkig) bijna weer terug. Eveline -
05 April 2007 - 15:52
Karin Kolen:
Dag Marjorie,fijn dat je weer bijna terug komt,maar die 5 mnd. zijn voor ons wel snel gegaan ,zal voor jou ook wel zo zijn.was weer onder de indruk van jouw verhaal. groeteKUS karin -
05 April 2007 - 17:50
Elly:
hallo, marjorie. ik vond 5 maanden wel erg lang, weet je nog. kon je het hier wel zolang missen, kreeg je geen heimwee? maar als ik jouw berichten lees geloof ik dat je nog tijd tekort komt.na het vele werk wat je daar verricht hebt en nog mee bezig bent, heb je ook veel van het land zelf gezien. maar ik ben blij dat je nu bijna thuis bent en ik je weer zal zien, kan luisteren naar je mooie verhalen en je belevenissen. marjorie, tot gauw. groetjes xxxxx -
10 April 2007 - 17:46
Loes:
En? Hoe is het om weer thuis te zijn? -
17 April 2007 - 14:48
Floor:
Lieve Marjorie, hoe gaat het????? weer wennen? het is gelukkig wel mooi weer thuis maar is de rest ook een beetje fijn?
Hier alles zijn gangetje.. precies dat gangetje dat je zo goed kent...
veel liefs en hoop echt dat het goed met je gaat!
x floor
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
