Zo, daar ben ik weer
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Marjorie
13 December 2006 | Tanzania, Same
Hallo lieve mensen, habari za mshana,
Toch weer gelukt, zoals jullie zien. Zo gauw ik maar even een gaatje heb zit ik in het internetcafe, want je moet iedere keer maar afwachten wat je vandaag wer kunt openen. Gistren of was het eergisteren, mijn email, vandaag gelukkig deze site. Ik las bij de reakties dat Karen jullie ook op de hoogte houdt, Fijn mop, dank je wel.Inmiddels ben ik dus alweer een hele maand hier. De tijd gaat erg snel. Zoals Karen al schreef, ik begin wat te wennen aan de armoede om me heen. Het is hier the way of live. Ik heb dan ook de mogelijkheid om de positieve dingen op te vangen en relativeer een beetje de indrukken die ik in het begin opdeed. M.n. de indrukken in het ziekenhuis wat hun manier van werken betreft. Het is toch niet zo ongestructueerd als ik wel dacht. Wat niet wil zeggen dat er niet een heleboel veranderd zou moeten worden. Even voor degenen die weten waar ik het over heb, bv. de meetings in de ochtend, deze hebben absoluut geen toegevoegde waarde. Ik vind het een tijdsverspilling van zeker 'n uur. Maar goed als je dan weer bedenkt dat er de rest van de dag ook niet echt hard gelopen hoeft te worden is het maar de vraag of je dit dan zo nodig zou moeten veranderen. Vorige week had ik even het gevoel van wat doe ik hier? Ik was veel aan 't poetsen op de afdeling en had niet het gevoel me echt nutig te kunnen maken. Gelukkig is hier inmiddels verandering in gekomen. Er worden assesments gedaan, welliswaar nog met mijn hulp en niet meer dan 2 per dag ( want ze vinden het allemaal toch wel heel vermoeiend) Ook de Nurse care plans worden steeds vaker ingevuld.Vandaag werd zelf het initiatief genomen om een nurse care plan te maken bij een zieke zwangere. Afwijkend van de lijst die ik had gemaakt van alle patienten waar nog een assesment en NCP voor gemaakt moet worden.Prima!!!!! Er is een vervangende Patron, dit is Monica geworden( haar achternaam ben ik even kwijt)van ward 1 Zij houdt ook toezicht op de invoering van de Ass en NCP's, en we houden elkaar op de hoogte. Gisteren heb ik met dr. Semurundu gesproken over een nieuw in te voeren pat. dossier. Dit is nl. een rommeltje. Men loopt er in het ziekenhuis ook tegenaan, bv. dat 'n baby sterft en dat er geen dossier is en men totaal niets weet van het hoe of waarom. De baby was niet eens geregistreerd. En dit willen ze ook heel graag veranderen. Dus ben ik met miss. Mwoga om de tafel gaan zitten om hier eens naar te kijken. Op de kinderafdeling hebben ze nl. een goed medisch rapport en met enige aanpassingen zou dit ook op de volwassenafdeling goed kunnen werken. Dr. Semurundu is hier helemaal voor. We kunnen het ass. en NCP en ook de dagelijkse rapportage hierin prima verwerken. Vrijdag ga ik eerst nog naar het KCMC in Moshi om te zien wat ze daar gebruiken en of misschien we belangrijke zaken missen. Het zal een hele klus worden om het dossier zo te maken dat het ook gebruikt gaat worden, daar ben ik me inmiddels wel van bewust, maar ik vind het een hele uitdaging en ben van plan om er gewoon voor te gaan. Uiteindelijk komen er na mij nog meer collega's van de werkgroep Tanzania, die mijn werk kunnen voortzetten. Mochten er voor de wekgroep nog belangrijke zaken zijn die ik hier moet doen hoor ik het graag van jullie. Dit dus over mijn werk. Nu nog een beetje prive. Zoals bv. de ontzetting die ik voelde toen er een baby doodgeboren was. Deze lag nog op het bedje, maar aangezien er alweer een patient bevallen was, moest er plaats gemaakt worden voor de nieuwe baby. Het dode kindje werd in een kitenge op de grond gelegd en lag daar na 2 uur nog. Toen ik vroeg waarom ze de baby daar lieten liggen zeiden ze dat de familie zou komen om het kindje mee naar huis te nemen. 's Middags kwam inderdaad de vader met een familielid. Het kindje werd in een kartonnen doosje gelegd, dichtgebonden met touw en zo in een plastis zak meegenomen. Dit alles gebeurde op het verlosbed, waar een vrouw lag die volop weeen had en ieder moment kon gaan bevallen. Aan de moeder is verder geen aaandacht meer besteed. Nou dan moet je toch wel even slikken hoor en als je je verbazing of ontzetting uitspreekt, dan is het , zo gaat dat hier, the way of live.
Nu nog even wat leuke dingen. Ben inmiddels ook naar Moshi geweest, met de bus en dit is al een ervaring op zich. Vooral terug, zoals Karen schreef, tussen de kippen en de kuikens. En meteen op de heenweg de Kilimanjaro gezien, niet zo lang, want hij verdween al snel in de wolken. Maar ik horde dat hij dikwijls niet zichtbaar is, dus had ik echt geluk. Ik was niet zolang in M maar ben van plan om evt. als ik vrijdag naar KCMC ga te overnachten en dan zaterdag uitgebreid M in te gaan. Ik wil ook een kaart kopen omdat ik heb gehoord dat er niet zover van Same (3 uur ) ook wandeltochten zijn. Een goede voorbereiding misschien voor de Kili.Ik ben bij Vivian op bezoek geweest, een Ierse, zij heeft echter een andere baan aangeboden gekregen in Arusha. Dus die vertrekt hier binnenkort. Er is hier nog een Duitse, Renate, waar ik regelmatig mee afspreek. Met mijn Swahili wil het nog niet zo lukken, ik ken al wel veel afzondelijke woorden, maar dan de zinnen nog, poeh,poeh moeilijk hoor. Denk ik net weer iets door te hebben moet het weer anders. Er ging bijna iets fout dus ik stop nu met mijn verhaal. Ik zal nadat dit geplaatst is proberen nog wat foto's door te sturen. Oke, allemaal de hele warme hartelijke groeten en heel veel kussen voor iedereen. Kwa heri
Toch weer gelukt, zoals jullie zien. Zo gauw ik maar even een gaatje heb zit ik in het internetcafe, want je moet iedere keer maar afwachten wat je vandaag wer kunt openen. Gistren of was het eergisteren, mijn email, vandaag gelukkig deze site. Ik las bij de reakties dat Karen jullie ook op de hoogte houdt, Fijn mop, dank je wel.Inmiddels ben ik dus alweer een hele maand hier. De tijd gaat erg snel. Zoals Karen al schreef, ik begin wat te wennen aan de armoede om me heen. Het is hier the way of live. Ik heb dan ook de mogelijkheid om de positieve dingen op te vangen en relativeer een beetje de indrukken die ik in het begin opdeed. M.n. de indrukken in het ziekenhuis wat hun manier van werken betreft. Het is toch niet zo ongestructueerd als ik wel dacht. Wat niet wil zeggen dat er niet een heleboel veranderd zou moeten worden. Even voor degenen die weten waar ik het over heb, bv. de meetings in de ochtend, deze hebben absoluut geen toegevoegde waarde. Ik vind het een tijdsverspilling van zeker 'n uur. Maar goed als je dan weer bedenkt dat er de rest van de dag ook niet echt hard gelopen hoeft te worden is het maar de vraag of je dit dan zo nodig zou moeten veranderen. Vorige week had ik even het gevoel van wat doe ik hier? Ik was veel aan 't poetsen op de afdeling en had niet het gevoel me echt nutig te kunnen maken. Gelukkig is hier inmiddels verandering in gekomen. Er worden assesments gedaan, welliswaar nog met mijn hulp en niet meer dan 2 per dag ( want ze vinden het allemaal toch wel heel vermoeiend) Ook de Nurse care plans worden steeds vaker ingevuld.Vandaag werd zelf het initiatief genomen om een nurse care plan te maken bij een zieke zwangere. Afwijkend van de lijst die ik had gemaakt van alle patienten waar nog een assesment en NCP voor gemaakt moet worden.Prima!!!!! Er is een vervangende Patron, dit is Monica geworden( haar achternaam ben ik even kwijt)van ward 1 Zij houdt ook toezicht op de invoering van de Ass en NCP's, en we houden elkaar op de hoogte. Gisteren heb ik met dr. Semurundu gesproken over een nieuw in te voeren pat. dossier. Dit is nl. een rommeltje. Men loopt er in het ziekenhuis ook tegenaan, bv. dat 'n baby sterft en dat er geen dossier is en men totaal niets weet van het hoe of waarom. De baby was niet eens geregistreerd. En dit willen ze ook heel graag veranderen. Dus ben ik met miss. Mwoga om de tafel gaan zitten om hier eens naar te kijken. Op de kinderafdeling hebben ze nl. een goed medisch rapport en met enige aanpassingen zou dit ook op de volwassenafdeling goed kunnen werken. Dr. Semurundu is hier helemaal voor. We kunnen het ass. en NCP en ook de dagelijkse rapportage hierin prima verwerken. Vrijdag ga ik eerst nog naar het KCMC in Moshi om te zien wat ze daar gebruiken en of misschien we belangrijke zaken missen. Het zal een hele klus worden om het dossier zo te maken dat het ook gebruikt gaat worden, daar ben ik me inmiddels wel van bewust, maar ik vind het een hele uitdaging en ben van plan om er gewoon voor te gaan. Uiteindelijk komen er na mij nog meer collega's van de werkgroep Tanzania, die mijn werk kunnen voortzetten. Mochten er voor de wekgroep nog belangrijke zaken zijn die ik hier moet doen hoor ik het graag van jullie. Dit dus over mijn werk. Nu nog een beetje prive. Zoals bv. de ontzetting die ik voelde toen er een baby doodgeboren was. Deze lag nog op het bedje, maar aangezien er alweer een patient bevallen was, moest er plaats gemaakt worden voor de nieuwe baby. Het dode kindje werd in een kitenge op de grond gelegd en lag daar na 2 uur nog. Toen ik vroeg waarom ze de baby daar lieten liggen zeiden ze dat de familie zou komen om het kindje mee naar huis te nemen. 's Middags kwam inderdaad de vader met een familielid. Het kindje werd in een kartonnen doosje gelegd, dichtgebonden met touw en zo in een plastis zak meegenomen. Dit alles gebeurde op het verlosbed, waar een vrouw lag die volop weeen had en ieder moment kon gaan bevallen. Aan de moeder is verder geen aaandacht meer besteed. Nou dan moet je toch wel even slikken hoor en als je je verbazing of ontzetting uitspreekt, dan is het , zo gaat dat hier, the way of live.
Nu nog even wat leuke dingen. Ben inmiddels ook naar Moshi geweest, met de bus en dit is al een ervaring op zich. Vooral terug, zoals Karen schreef, tussen de kippen en de kuikens. En meteen op de heenweg de Kilimanjaro gezien, niet zo lang, want hij verdween al snel in de wolken. Maar ik horde dat hij dikwijls niet zichtbaar is, dus had ik echt geluk. Ik was niet zolang in M maar ben van plan om evt. als ik vrijdag naar KCMC ga te overnachten en dan zaterdag uitgebreid M in te gaan. Ik wil ook een kaart kopen omdat ik heb gehoord dat er niet zover van Same (3 uur ) ook wandeltochten zijn. Een goede voorbereiding misschien voor de Kili.Ik ben bij Vivian op bezoek geweest, een Ierse, zij heeft echter een andere baan aangeboden gekregen in Arusha. Dus die vertrekt hier binnenkort. Er is hier nog een Duitse, Renate, waar ik regelmatig mee afspreek. Met mijn Swahili wil het nog niet zo lukken, ik ken al wel veel afzondelijke woorden, maar dan de zinnen nog, poeh,poeh moeilijk hoor. Denk ik net weer iets door te hebben moet het weer anders. Er ging bijna iets fout dus ik stop nu met mijn verhaal. Ik zal nadat dit geplaatst is proberen nog wat foto's door te sturen. Oke, allemaal de hele warme hartelijke groeten en heel veel kussen voor iedereen. Kwa heri
-
13 December 2006 - 12:33
Eveline:
Heej Marjorie, wat toevallig ik keek net even en warempel weer een berichtje. Wat fijn dat het goed met je gaat, dat je ook kunt genieten van dit avontuur. Ik heb de indruk dat je nu ook echt iets kunt gaan betekenen voor de mensen daar en dat ze ook een heleboel (kennis) van jou kunnen leren en niet alleen andersom (leven in een afrikaans land. Ga je nog voor de kilimanjaro, ben wel heel benieuwd. Op tv hier is een serie met ontspoorde jeugd die in kenia weer in het gareel moet komen. Alleen al om een beetje een indruk te krijgen van daar, kijken we. Het is er prachtig en dat moet wat zuidelijker bij jou ook zeker zijn. Heel veel groeten van ons allemaal. -
13 December 2006 - 18:57
Karen:
Hey mam!
Eiegmlijk wel heel erg dat het zo moet als er een kondje doodgeboren wordt, dat kan ik me nauwelijks voorstellen...
Fijn dat het verder goed met je gaat! Tot hoors!
xxxxxx Karen
PS
Voor degenen die willen weten wat ik nog voor mama op de site heb gezet, zie de vorige berichtes helemaal onderaan. doeii -
13 December 2006 - 21:21
Mama:
Wat een heerlijke lange brief!En Karen heeft ook nog van alles geschreven dus we wij zijn aardig op de hoogte.Ook ik keek toevallig even en was verrast met je verslag.Mevr. Hekers was bij mij en heeft het vol belangstelling mee gelezen. Heel veel groeten van haar!
Ik laat je ook meteen maar even weten dat tante Jeanne vanmorgen is opgenomen in het ziekenhuis met een hartinfarct. Ze is meteen gedotterd.Het leek vanmiddag stabiel maar Hildo was erg ongerust en had er niet veel vertrouwen in. Het is dus afwachten. Ik houd je op de hoogte, hoewel ik niet weet of dit de manier is.Maar ik neem aan dat je van hier ook wel het een en ander wilt horen.
Tot de volgende keer! Liefs, mama -
13 December 2006 - 21:39
Cristel:
goh zussie, ik houd het kort want je zult wel veel reacties krijgen. wat een wereld, dat kan je je alleen maar voorstellen als je er ook echt in zit. doet me veel aan india denken. veel liefs en fijn dat je dingen kunt doen. ook al gaat het langzaam. xxxx cristel -
14 December 2006 - 13:50
Dochter 2:
hey mam, mmhh vreemde zaken he in ontwikkelingslanden, de tijd gaat inderdaad snel over een maandje zit het er voor mij al weer op, geniet ervan want voor je het weet is het voorbij tot maart dikke kus M -
14 December 2006 - 19:01
Loes:
Mooi zo, je begint je weg een beetje te vinden. Vandaag was er nog een hele delegatie vanuit daar in ons ziekenhuis. Als je je swahili onder de knie wil krijgen, moet je ook eens met de kinderen praten. Die vinden dat geweldig en om het te leren is het heel leuk. Succes met het nurse care plan! Groetjes Loes -
14 December 2006 - 20:49
Chantal:
Hoi Marjorie,
Nu hoor ik je verhalen weer van de andere kant.Ik moet nogmaals zeggen het was erg leuk en gezellig om je in Same op te zoeken en alle verhalen te horen. Je hebt al erg veel indrukken opgedaan en dit zullen zeker niet de laatste zijn.
Is er al een koe achter je slaapkanmer raam geslacht? Ik hoop het niet voor je.
Zoals ik heb beloofd, ben ik het aan het uitzoeken van de magnesium en de waarde van het Hb, het komt eraan, maar zelfs hier in nederland gaat het niet snel. Veel mensen konden er geen antwoord opgeven. Maar voor het magnesium heb ik nu een protocol. Ik sms je of bel. Nou Marjorie, tot de volgende keer en ik kijk erg uit naar je verhalen.
Groetjes, Chantal -
15 December 2006 - 02:18
Lieke:
Hoi Marjorie!
Dat is nog eens een verhaal zeg! Je doet enorm veel indrukken op lees ik. Gelukkig begin je je plek een beetje te vinden in Same en hopelijk kun je vandaag het eea van de natuur gaan bezichtigen! Op naar een nieuw avontuur! Succes en geniet ervan! Als het goed is ben je er immers maar één keer!
Groetjes Lieke -
15 December 2006 - 20:05
Ton Pulles:
Hoi Marjorie,
je maakt inderdaad soms onvoorstelbare dingen mee, waar wij als westerlingen heel anders mee om zouden gaan. Het is hun manier van leven. Hoe erg het ook klinkt, men gaat ervan uit dat iedereen wel eens een kind verliest, dat hoort er gewoon bij. Als je dit soort situaties meemaakt ga je de zaken wel anders relativeren.
Fijn dat je je plekje al gevonden hebt.
tutaonana -
16 December 2006 - 22:46
Henkie:
Heel erg blij te lezen dat t je goed gaat! de enorme ervaringen die je opdoet en ondergaat. Ben onder de indruk op de wijze waarop je daar aanpast en de mogelijkheden ziet om de mensen vooruit te helpen. De manier waarop je positief vooruit kijkt!
Een voorbeeld. -
17 December 2006 - 16:38
Nelly & Loek:
Hoi Marjorie,
Wat leuk om wat van je te lezen! Een wereld van verschil met hier!Blij dat je toch je draai daar gevonden hebt.We wachten op de foto's en verdere verhalen van je.
Hierbij onze beste wensen voor 2007 en prettige Kerstdagen.Bestaat daar de kerstman ook?
Hopen weer snel wat van je te lezen.
doeiiiiiii ! -
17 December 2006 - 19:39
Dochter 1:
Hoi mam, in mijn berichtje staan wat typfouten maar je begijpt vast wat ik bedoel!! Enjoy your time!
xxxx K -
18 December 2006 - 22:35
Wilma Van Corven:
Wat gaat de tijd toch snel,onvoorstelbaar dat je al meer dan een maand weg bent.Het moet een hele cultuurshock zijn als ik je verhalen lees.Fijn te lezen dat je naast het werken tijd kunt vrijmaken om leuke dingen te gaan ondernemen.Geniet er maar lekker van.Groetjes natuurlijk ook van Leon en de kids en voor 2007 veel geluk en gezondheid toegewenst. -
19 December 2006 - 21:03
Ronald En Elly:
hoi marjorie,
fijn dat het je best goed gaat daar. en we wensen je fijne feestdagen en gelukkig nieuwjaar.
liefs ronald en elly -
19 December 2006 - 22:05
Jeannette:
Hoi Marjorie, wat een verhaal weer, wat hebben die moeders hier dan toch een luxe. Ik hoop dat je het een beetje kunt redden daar. En ik wil je heel fijne kerstdagen toewensen en veel leesgenot tijdens de nachtmis. Succes en tot gauw weer. Groeten Jeannette. -
20 December 2006 - 12:44
Rianne Rijnders:
hoi marjorie
helaas jouw afscheid gemist,maar ik blijf al je ervaringen volgen.
ik wens je veel geluk in 2007 vanuit een nu toch wel koud nederland
groetjes rianne -
20 December 2006 - 16:55
Marianne Hendriks:
hallo Marjorie, ik lees regelmatig je verhaal. heel indrukwekkend. ik ben dan ook heel benieuwd naar de foto's die je mee terug neemt.ik neem mijn pet af voor het werk wat je verricht.
bij deze wil ik je goede feestdagen toewensen en een gezond 2007. -
20 December 2006 - 20:18
Jan Molkenboer:
Leuke verhalen.Zo te lezen vind je je weg wel.
Heb hier in Tilburg de DED van same ontmoet die wat wil doen voor het mortuarium.Ik mail je een copy van de broief die ik beb gestuurd naar Norbert en M.Leach.
Fine kerstdagen; is heel bijzonder kerstmis in de tropen!
Alle goede wensen voor 2007 voor jou een bijzonder jaar.
Groeten Jan -
21 December 2006 - 07:42
Petra:
Hoi Marjorie, vanuit hier alvast Krismas Njema Na Heri Za Mwaka Mpya.(kun je nog wat oefenen in het swahili).
Wat een verhaal en wat een ervaringen zeg! Ook wel heftig he?
Mooi dat je ook tijd hebt om voor jezelf iets te ondernemen, dan geniet je op een andere manier van het land.Maak maar veel foto s dan proeven wij er straks ook een beetje van.
Heel veel liefs van ons allemaal.x-jes Petra -
21 December 2006 - 08:46
Godelief:
Hi,
Fijn weer eens wat van je te horen. Raar idee hoor: wij hier in de luxe tussen veel eten, kerstbomen en kou en jij daar tussen de armoede. Lijkt me een heftig contrast. Wens je fijne feestdagen toe, voor zover dat daar gevierd wordt..... en alle voor 2007 veel geluk, liefde en gezondheid en een goede thuiskomst uit Tanzania!!!
Groeten Godelief -
21 December 2006 - 09:10
Ivonne:
Hallo, hier vanuit een grijs Tilburg. Morgen nog een laatste werkdag, dan even een weekje Kerstklusvakantie, want Karlijn krijgt morgen de sleutel. Verder alles goed hier, zo te lezen burger jij ook steeds meer in. Mooi zo. Heel veel Kerstgroetjes (ik weet niet of je er daar iets van mee krijgt?) en tot de volgende keer
Paul&Ivonne -
21 December 2006 - 13:38
Mama:
Gauw even een reactie op je brief.Mooi op tijd voor Kerstmis. Ik zal de brief mee naar Sandra nemen,die viert haar verjaardag de 23ste.Door al die moderne communicatie (als het werkt natuurlijk )vergeet je gewoon dat een brief ook altijd nog werkt en nog leuk is ook. Bedankt in ieder geval! Ik schrijf je nu ook gauw. Heb inmiddels je adres. Liefs van mama. -
21 December 2006 - 13:49
Jolanda:
hoi Marjorie,ik denk dat je alles maar op je af moet laten komen, zoveel indrukken tegelijk en dan weten hoe het er hier in ons landje aan toe gaat qua medische zorg.....ik heb zojuist jou kaartje ontvangen vanuit dat verre Tanzania harstikke leuk dat je daar ook nog tijd voor had om ieder een kaartje te sturen wij wensen jou vanuit dit kille koude kikkerlandje ook een heeeeeele fijne kerst toe en vooral een heeeeeel goed begin voor het nieuwe jaar 2007..veeel liefs
Albert,Jolanda,Maarten,Wendy en Tom xxxxx -
21 December 2006 - 21:10
Sandra:
Ha zus. Ik heb net je kerstkaart gelezen. Fijn dat je zo nu en dan toch contact hebt met ons. Ik wens je vanaf hier een warme kerst! Groetjes van je zus(je) Sandra -
25 December 2006 - 17:19
Geert:
Hey mamii que pasa ?
( alles goed ? ) ik vind het wel leuk om te weten hoe het er daar aan toe gaat. En het is gewon heel anders dan in nederland dat kan ik wel zien ook op de foto's maar daar wen je snel genoeg an zoals je al zegt the way of life. Ik had vorige week woensdag al terug kunnen zijn op de canarische eialnden maar helaas ging dit niet door. Ik ga binnekort weer weg want ik heb emerkt dat ik het al weer gezien heb in dit koude kikkerlandje. Verder ben ik nu op kerstavond bij ingrid en gaan we zo meteen heerlijk eten jeh. LIEVE MAMA PRETTIGE KERSTDAGEN EN EEN GELUKKIG NIEUWJAAR ALVAST ( maar dat doen we wel over de telefoon nog een keertje he ) KUSSS je zoon -
11 Januari 2007 - 09:47
Elly:
Fijn dat het zo goed met je gaat. Ik mis je best wel en heb je ook veel te vertellen maar dat doe ik wel als je weer thuis bent. Groetjes van Ronald-Elly-Mandy en Tjeerd -
17 Januari 2007 - 08:18
Elly:
Hoi,Marjorie. Ik hoorde van Geert dat je nu op de kilimanjaro zit. Fijn dat je ook aan wat ontspanning toe komt na al die indrukken die je daar opdoet. Zoals ik je ken wil je die allemaal in je hoofd opslaan dus wordt het daar wel erg druk.Marjorie, geniet van die vrije dagen zodat er weer plaats is voor nog meer ervaringen die je daar opdoet. Groetjes en xxxxx. Elly en Ronald
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
