Nog een week Suriname
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Marjorie
10 December 2011 | Suriname, Paramaribo
Hallo kinders, mama, zussen,zwagers, schoonzussen, schoonzwagers, nichten, neven, vrienden, vriendinnen, collega's en iedereen die het leuk vindt om dit te lezen,
Mijn periode in Suriname zit er weer bijna op. De tijd vliegt echt. Eigenlijk veel te kort. Heb gelukkig wel veel kunnen doen, maar jammmer dat je het niet kunt vervolgen. Maar goed, nog even een verslag van de laatste periode. Anderhalve week geleden is Jacqueline hier in surinamae aangekomen. Ze komt me halen, zodat ik zeker terug kom (wel slim),maar doet hier dan wel twee weken over. Dus daarom maar een beetje vakantie gehouden, en na eerst een aantal zaken afgewerkt en overgedragen te hebben zijn we samen de jungle ingetrokken. Het was weer geweldig. Wat een mooi land is dit toch. We vlogen vanaf Zorg en Hoop over het brocolliland in een kleine Chesna, een vierpersoons een motorig vliegtuigje, inclusief de piloot. Er was ook een Cubaanse arts aan boord, mooie man, helaas niet meer gezien. Hij werkte in Laduani en daar zijn we niet meer geweest. We vlogen naar Kajana, dit is een dorp aan de Rio Grande, een van de twee rivieren die samenkomen tot de oorsprong van de Surinamerivier.Dit is bij de Tappawatra Falls. Bij Kajana lag de lodge Kosindo. De eigenaar, Nangjanman, heet eigenlijk gewoon
Frans Dinge, stond bij het vliegveld te wachten en met een korjaal werden we naar de overkant gevaren. Het leuke van Kosindo is dat het tegen het dorp aanligt, zodat je ook gemakkelijk contact maakt met de bewoners. we hebben daar een zogenaamde boswandeling, (nee, nee, zuipers onder ons geen drank) gemaakt en kregen uitleg over allerlei bomen en (eetbare) planten. De hut waarin we sliepen was echt luxe, we hadden een bed met een klamboe en ja heus.....een eigen toilet en douche, en er kwam ook nog water uit de douche. Niet dat dat persee nodig is, want in de rivier kun je je ook wassen. De rivier stond zo laag, dat er plaatsen bij waen, waar 't zo weinig stroomde dat het leek alsof je in een warm bad stapte.Van hieruit heb ik nog een tocht door de jungle gemaakt van 5 uur (gids voorop met een kapmes) en de Okoberg beklommen. Na vier dagen zijn we stroomafwaarts gegaan. we moesten 2 x overstappen, bij de Gran Dan en de Tappawatra. Onze bootsman/gids Jerry wees ons plots op iets en wat zagen we??????? echt, een heuse jaquar. Wel heel bijzonder, want deze dieren trekken zich tegenwoordig vaak erg diep terug in het oerwoud. En dat hij dit gezien had? Want alleen het varen op een rivier emt zoveel stenen vergt al heel wat. Die jongens zijn echt goed. Na 4 uur kwamen we aan in Botopasi, een van de vele resorts langs de rivieren. We hebbeb een Marronmuseum bezocht in Pikinslee. Ze hadden het daar mooi voor elkaar. Na 2 dagen weer verder, nu naar Djemongo, bij Mandje, waar ik in 2008 ook geweest was. Hij had de eco lodge weer flink uitgebreid en het ligt er prachtig aan een van de vele soela's (stroomversnellingen) in de rivier. En dan ben je na nog weer eens 1 uur varen en 3 uur rijden,( veel sneller nu, nu de Afubakaweg helemaal geteerd is. Voorheen deed je hier 6 uur over)weer terug in het lawaaierige, stinkende drukke Paramaribo. Tja en toen kwam ik in het hotel en wat hoorde ik? Er was de zondag ervoor weer een bevalling geweest, weer een meije geboren, de tweede RCR baby, zoals ze hier zeiden. Het was goed gegaan, ondanks enkele kleine obstakels. Deze hebben we de dag nadat ik terug was besproken en ik ben weer meteen aan de slag gegaan om een duidelijke procedure te maken over het aanmelden en het vervolg. Ook de kamers liggen nu vast ( tot op dit moment tenminste, want je weet het hier nooit) Alles veranderd zomaar ineens weer. De verloskundige zei nadien dat ze het wel goed vond dat ik er niet was (Men was naarstig op zoek geweest, waar is Marjorie nou, want die regelt dit toch allemaal?)want nu moesten ze het zelf doen. Over een week ben ik weg en dan moet het ook. dus nu kon ik nog wat sturen, ben ook weer meteen aan 't werk gegaan. Eigenlijk zou het nu met alles wat er ontwikkeld is goed moeten kunnen gaan lopen. Kwam in de bespreking wel meteen de vraag of we ook remifentanyl hadden besteld, voor de niet kenners onder ons, dit is een medicijn om pijnloos te bevallen. Heb dit echter nog maar even afgehouden en laten weten dat eerst de gewone bevallingen en alles wat daar nog bijhoort (hotelservice, begeleiding, controles) goed moet lopen voor je weer een stap verder gaat. Gelukkig waren ze het daar wel mee eens. Afijn, ik ben benieuwd hoe het verder zal gaan. Wat mij betreft kan het. Het is een mooi initiatief en ik hoop dat ik de kans krijg om het vervolg nog eens te ervaren. Nu nog even een weekje afwerken en begeleiden en natuurlijk ook nog wat vakantie houden. Morgen naar de Warrapakreek, heel mooi gebied.
Beste allemaal, tot over een week, hoop dat het niet al te koud is, want hier is het nog steeds rond de 30 gr. Ik kom maar liever niet in de zon, veel te heet.....
Liefs Marjorie
Mijn periode in Suriname zit er weer bijna op. De tijd vliegt echt. Eigenlijk veel te kort. Heb gelukkig wel veel kunnen doen, maar jammmer dat je het niet kunt vervolgen. Maar goed, nog even een verslag van de laatste periode. Anderhalve week geleden is Jacqueline hier in surinamae aangekomen. Ze komt me halen, zodat ik zeker terug kom (wel slim),maar doet hier dan wel twee weken over. Dus daarom maar een beetje vakantie gehouden, en na eerst een aantal zaken afgewerkt en overgedragen te hebben zijn we samen de jungle ingetrokken. Het was weer geweldig. Wat een mooi land is dit toch. We vlogen vanaf Zorg en Hoop over het brocolliland in een kleine Chesna, een vierpersoons een motorig vliegtuigje, inclusief de piloot. Er was ook een Cubaanse arts aan boord, mooie man, helaas niet meer gezien. Hij werkte in Laduani en daar zijn we niet meer geweest. We vlogen naar Kajana, dit is een dorp aan de Rio Grande, een van de twee rivieren die samenkomen tot de oorsprong van de Surinamerivier.Dit is bij de Tappawatra Falls. Bij Kajana lag de lodge Kosindo. De eigenaar, Nangjanman, heet eigenlijk gewoon
Frans Dinge, stond bij het vliegveld te wachten en met een korjaal werden we naar de overkant gevaren. Het leuke van Kosindo is dat het tegen het dorp aanligt, zodat je ook gemakkelijk contact maakt met de bewoners. we hebben daar een zogenaamde boswandeling, (nee, nee, zuipers onder ons geen drank) gemaakt en kregen uitleg over allerlei bomen en (eetbare) planten. De hut waarin we sliepen was echt luxe, we hadden een bed met een klamboe en ja heus.....een eigen toilet en douche, en er kwam ook nog water uit de douche. Niet dat dat persee nodig is, want in de rivier kun je je ook wassen. De rivier stond zo laag, dat er plaatsen bij waen, waar 't zo weinig stroomde dat het leek alsof je in een warm bad stapte.Van hieruit heb ik nog een tocht door de jungle gemaakt van 5 uur (gids voorop met een kapmes) en de Okoberg beklommen. Na vier dagen zijn we stroomafwaarts gegaan. we moesten 2 x overstappen, bij de Gran Dan en de Tappawatra. Onze bootsman/gids Jerry wees ons plots op iets en wat zagen we??????? echt, een heuse jaquar. Wel heel bijzonder, want deze dieren trekken zich tegenwoordig vaak erg diep terug in het oerwoud. En dat hij dit gezien had? Want alleen het varen op een rivier emt zoveel stenen vergt al heel wat. Die jongens zijn echt goed. Na 4 uur kwamen we aan in Botopasi, een van de vele resorts langs de rivieren. We hebbeb een Marronmuseum bezocht in Pikinslee. Ze hadden het daar mooi voor elkaar. Na 2 dagen weer verder, nu naar Djemongo, bij Mandje, waar ik in 2008 ook geweest was. Hij had de eco lodge weer flink uitgebreid en het ligt er prachtig aan een van de vele soela's (stroomversnellingen) in de rivier. En dan ben je na nog weer eens 1 uur varen en 3 uur rijden,( veel sneller nu, nu de Afubakaweg helemaal geteerd is. Voorheen deed je hier 6 uur over)weer terug in het lawaaierige, stinkende drukke Paramaribo. Tja en toen kwam ik in het hotel en wat hoorde ik? Er was de zondag ervoor weer een bevalling geweest, weer een meije geboren, de tweede RCR baby, zoals ze hier zeiden. Het was goed gegaan, ondanks enkele kleine obstakels. Deze hebben we de dag nadat ik terug was besproken en ik ben weer meteen aan de slag gegaan om een duidelijke procedure te maken over het aanmelden en het vervolg. Ook de kamers liggen nu vast ( tot op dit moment tenminste, want je weet het hier nooit) Alles veranderd zomaar ineens weer. De verloskundige zei nadien dat ze het wel goed vond dat ik er niet was (Men was naarstig op zoek geweest, waar is Marjorie nou, want die regelt dit toch allemaal?)want nu moesten ze het zelf doen. Over een week ben ik weg en dan moet het ook. dus nu kon ik nog wat sturen, ben ook weer meteen aan 't werk gegaan. Eigenlijk zou het nu met alles wat er ontwikkeld is goed moeten kunnen gaan lopen. Kwam in de bespreking wel meteen de vraag of we ook remifentanyl hadden besteld, voor de niet kenners onder ons, dit is een medicijn om pijnloos te bevallen. Heb dit echter nog maar even afgehouden en laten weten dat eerst de gewone bevallingen en alles wat daar nog bijhoort (hotelservice, begeleiding, controles) goed moet lopen voor je weer een stap verder gaat. Gelukkig waren ze het daar wel mee eens. Afijn, ik ben benieuwd hoe het verder zal gaan. Wat mij betreft kan het. Het is een mooi initiatief en ik hoop dat ik de kans krijg om het vervolg nog eens te ervaren. Nu nog even een weekje afwerken en begeleiden en natuurlijk ook nog wat vakantie houden. Morgen naar de Warrapakreek, heel mooi gebied.
Beste allemaal, tot over een week, hoop dat het niet al te koud is, want hier is het nog steeds rond de 30 gr. Ik kom maar liever niet in de zon, veel te heet.....
Liefs Marjorie
-
10 December 2011 - 17:47
Petra:
Jeetje zus, ik liep volgens mij nog een verslag achter en nu kom je al bijna weer naar nederland!!!
Mooi dat je daar je werk hebt kunnen combineren met een vakantie-tje....
wanneer hebben ze andere verpleegkundigen nodig????
Tot gauw voor een live verslag van je
Fijne week nog,
Liefs Petra -
10 December 2011 - 20:21
Nicolette:
He marjorie! Wat klInkt dat allemaal goooeeeedddd! Heerlijk voor je dat je nog zo'n vakantie erachter aan kan plakken. Geniet geniet, want hier is het dus wél echt koud. Tot gauw, veel liefs, Nicolette -
12 December 2011 - 09:18
Ingrid:
Ha Marjorie en Jacqueline,
Jaloersmakend.... die foto's! Geweldig.
BEn ook heel benieuwd hoe het Jcqueline vergaan is, ze ziet er stralend lachend uit in de kano! Ben blij voor je dat de 2e bevalling zonder jou goed is verlopen. Dat moet geruststellend zijn voor je. Ik hoop je gauw weer te zien. Goede reis terug alvast. lieve groeten, Ingrid -
12 December 2011 - 19:37
Anita:
dat het nou alweer bijna voorbij is, jouw periode in Suriname. Wel hartstikke leuk dat Jacqueline nu ook daar is, geniet er nog maar even van!!!
Lieve groetjes, Anita -
13 December 2011 - 16:50
Pieter:
Hoi Marrjorie
Eindelijk is op mijn gemak alle verslagen van je kunnen lezen en daarbij ook zeker de mooie foto's bekeken. Toch wel een indrukwekkend en mooi land. Had ik eerlijk gezegd niet verwacht. Verder vond ik het ook leuk om te lezen hoe enthousiast je vertelde over wat je had kunnen doen in het kraamhotel en dan is het ook leuk dat je het min of meer af kunt sluiten met een bevalling. Als ik alles zo gelezen heb dan ziek ik jou indien het mogelijk is voor nog wel langere tijd terug gaan. Eerst maar eens thuis komen en mogelijk dat we op 2e kerstdag je verhalen live kunnen horen. gr. Pieter -
13 December 2011 - 18:00
Roos:
Hey Marjorie, Super hoor al die verhalen en mooie foto's. En wat ik het leukste vind is dat er echt al baby's geboren zijn in het centrum. Heb je straks wel zin om weer in Tweesteden te gaan werken?
Ik zal wel blij zijn als je weer terug bent want dan is je huis niet meer zo donker en stil.
Fijne tijd nog en een goede terugvlucht. Liefs, Roos
-
14 December 2011 - 19:03
Cristel:
Fantastisch!!!!!!!!!!!!!!!! veel meer kan ik er niet van maken! tot zo.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
